Huwelijksgeluk tussen de rozen
Iedereen viert ‘de grote dag’ op zijn of haar eigen manier. De één gaat voor een traditionele bruiloft, een tweede stel trouwt met de voetjes in het zand op het strand en een derde houdt het klein in de achtertuin. In deze rubriek doe je inspiratie op. Je ziet hier echte bruiloften, waar Jorick als fotograaf actief was. Deze keer: een bruiloft die voorbijvloog! Linn (35) en Carolien (38) trouwden in het gemeentehuis in Boekel en vierden feest in De Beukenhof in Odiliapeel. Aan Jorick de eer om deze onvergetelijke dag vast te leggen.
Hoe ging het aanzoek?
Linn: ‘Dat is best een bizar verhaal. Tijdens een weekendje Center Parcs fietsten we samen naar de vuurtoren van Ouddorp. Terwijl we in de duinen liepen, ging Carolien uit het niets op haar knieën. Natuurlijk ze ik ja! Maar het gekke was: ik was die dag óók van plan haar ten huwelijk te vragen.’
Carolien: ‘Daar kwam ik pas achter toen ik, eenmaal weer terug in het vakantiehuisje, in bad ging. Linn stak ondertussen allemaal kaarsjes aan. Toen ik beneden kwam, zat ook zij op haar knieën. Ze had zelfs dezelfde ring gekocht als ik. Dezelfde dag, dezelfde ring: meant to be!’
Hoe zijn jullie bij Jorick terechtgekomen?
Linn: ‘Via Google. Daarnaast hadden vrienden van ons ook al een fijne ervaring met hem als fotograaf. Na een kennismakingsgesprek wisten we al dat het goed zat. Het voelde heel vertrouwd.’
Hoe was de grote dag?
Carolien: ‘Fantastisch. De zon scheen, het was 24 graden en iedereen die we liefhebben was erbij. We vierden feest in een zaal in Odiliapeel. Die was prachtig aangekleed door de eigenaar. Overal zag je rozen. En Jorick? We merkten amper dat hij erbij was. Hij kan zich heel goed onzichtbaar maken. Ook leuk: bijna niemand staat geposeerd op foto’s, maar juist heel spontaan. Hij luisterde ook goed naar wat wij wilden en kwam zelf met ideeën voor mooie locaties. We zijn kei blij met het eindresultaat.’
Hebben jullie ook een lievelingsfoto van de grote dag?
Linn: ‘Dat is absoluut de foto met oma Claassen. We staan er allebei op, samen met haar. Oma was toen 94 en we waren zo blij dat ze er nog bij kon zijn!’